جنگ افغانستان؛ توقف فعالیت برخی از بازرگانان زن و نگاهی به ۲۰سال پیشرفت و عقبگرد زنان

 

افغانستان، زنان تجارت پیشه،

منبع تصویر،AFP

اتاق تجارت و صنایع زنان افغانستان می‌گوید که ناامنی‌های اخیردر این کشور به شدت کار و بار زنان بازرگان را متاثر ساخته است.

مسئولان این اداره می‌گویند در شماری از ولایت‌های افغانستان فعالیت زنان بازرگان افغان متوقف شده است.

سال گذشته وزارت اقتصاد افغانستان اعلام کرده بود که شرکت‌های تجارتی که مدیران و مالکان آن زن هستند، افزایش یافته و رقم زنانی که در این کشور کسب و کار کوچک و بزرگ دارند، حدود ۵۴هزار نفر اعلام شده بود.

به گفته این وزارت، زنان تجارت‌پیشه بیشتر در بخش‌های تولیدی، تهیه پوشاک، فرآوری مواد غذایی، تهیه و فروش محصولات کشاورزی و سایر موارد خدماتی مشغول کارهستند.

نان تجارت‌پیشه می‌گویند که در کنار مشکلات اجتماعی و امنیتی، عدم دسترسی به سرمایه‌گذاری و نبود بازار مناسب برای تولیدات داخلی از مشکلات عمده آن‌ها بوده است.

بسیاری از زنان با توجه به جنگ جاری و بحران سیاسی این کشور، می‌گویند نگرانند این که اگر طالبان قدرت را به دست بگیرند چه آینده‌ای برای آن‌ها و سرمایه‌های شان رقم خواهد خورد.

در زمان حاکمیت طالبان زنان اجازه کار و تحصیل و حتا بیرون شدن از خانه بدون همراه مرد را نداشتند.

امروز نیز نشستی با حضور جمعی از زنان و جوانان در کابل راه اندازی شده بود که در آن از وضعیت کنونی جنگ گفته شد و اشتراک کنندگان خواهان پایان جنگ و تامین صلح در این کشور شدند.

حلیمه صدف، نماینده جوزجان در مجلس نمایندگان در این نشست گفت که تنها در یک هفته گذشته در نتیجه درگیری‌ها در ولایت او دوصد غیرنظامی از جمله زنان و کودکان کشته شدند.

او از حکومت به دلیل ضعف در مدیریت جنگ شدیدا انتقاد کرد و از همه مردم خواهان ایستادگی در مقابل طالبان شد.

او از موارد نقض حقوق بشر به خصوص "جنایات در مقابل زنان" در مناطقی که به دست طالبان افتاده، یاد کرد و از سران سیاسی خواست اختلافات را کنار گذاشته و با هم متحد شوند.

خانم صدف همچنین از طالبان خواست که "اگر واقعا افغان هستند دست از جنگ بکشند و برای نجات ملت که قربانی اصلی جنگ هستند، به صلح بپیوندند."

حقوق زنان در افغانستان - ۲۰ سال  پیشرفت و عقبگرد

اولین وزیر امور زنان

پنجم دسامبر ۲۰۰۱

کپی رایت عکس GETTY

سیما سمر اولین وزیر امور زنان پس از طالبان در  دولت موقت شد، که براساس کنفرانس بن ۲۰۰۱ تاسیس شد. حالا بیست سال بعد فعالان هشدار می‌دهند که یکبار دیگر زنان افغان، حقوق‌شان، از جمله دسترسی به خدمات بهداشتی به ویژه پس از خروج نیروهای آمریکایی در خطر قرار دارد.

خانه امن زنان

۲۰۰۳

کپی رایت عکس Leslie Knott, Women for Afghan Women

اولین خانه امن زنان در افغانستان از سوی “مرکز توسعه مهارت‌های زنان افغان" در کابل ساخته شد که رئیس آن ماری اکرمی بود. از آن زمان تاکنون چندین پناهگاه دیگر از سوی سازمان‌های غیردولتی مثل سازمان "زنان برای زنان” ساخته شد تا برای زنان و دخترانی که تهدید شده‌اند یا هم آزار دیده‌اند، خانه امنی فراهم شود.

زنان در المیک آتن رقابت می‌کنند

سیزدهم آگوست/اوت ۲۰۰۴

کپی رایت عکس GETTY

فریبا رضایی، جودوکار و روبینا جلالی، دونده صد متر اولین زنان افغان بودند که به نمایندگی از کشورشان در مسابقات المپیک در آتن ۲۰۰۴ شرکت کردند.

اولین والی زن

نهم ژوئن ۲۰۰۵

کپی رایت عکس GETTY

حبیبه سرابی، متخصص خون، مربی و فعال مدنی والی ولایت بامیان شد، اولین زنی که به عنوان والی یک ولایت در افغانستان تعیین شد.

اسیدپاشی

دوازدهم نوامبر ۲۰۰۸

کپی رایت عکس GETTY

مهاجمان، احتمالا مخالف آموزش دختران، به صورت پانزده دختر دانش آموز افغان در شهر قندهار در جنوب اسید پاشیدند. یکی از قربانیان در آن زمان به بی‌بی‌سی گفت: “ما می‌خواهیم درس بخوانیم، اما دولت کمکی به ما نمی‌کند.” گروه طالبان دست داشتن در این عمل را رد کرد.

قانون منع خشونت علیه زنان با حکم رئیس جمهور تایید شد

بیستم ژوئیه ۲۰۰۹

کپی رایت عکس Getty Images

رئیس جمهور حامد کرزی، با وجودی انتقادات سیاستمداران و روحانیون محافظه‌کار، قانون منع خشونت علیه زنان را در افغانستان با فرمان تقنینی تایید می‌کند. این قانون مجازات تعرض به زنان را سه تا پنج سال زندان تعیین کرده و برای اولین بار ازدواج کودکان را در افغانستان جرم می‌داند. وقتی این قانون چهار سال بعد به پارلمان رفت، نمایندگان مجلس آن را تایید نکردند و آن را “بی‌خدایی” و علیه شریعت خواندند. زنان از ترس اینکه مبدا این قانون بدون تصویب مجلس از میان برداشته شود، دست به اعتراض زدند.

زنان نامزد شورای ولایتی شدند

بیستم اوت ۲۰۰۹

کپی رایت عکس BBC

اکمینه یکی از ۳۵۰ زنی است که در انتخابات شورای ولایتی رقابت کرد. او به خاطر انتخاب لباس، پوشیدن لباس سنتی شلوار گشاد و پیراهن بلند مردانه افغانی برجسته است. در یک جامعه محافظه‌کار زنان ممکن است به خاطر نادیده گرفتن سنت‌ها هدف قرار بگیرند

اولین خلبان نیروی هوایی

چهاردهم مه ۲۰۱۲

کپی رایت عکس Getty Images

نیلوفر رحمانی، ۲۳ ساله، اولین فارغ التحصیل خلبان زن در افغانستان که در نیروهای هوایی پس از سقوط طالبان خدمت می‌کند. او تهدیدها علیه خودش و خانواده‌اش را نادیده می‌گیرد. اما در سال ۲۰۱۸ تقاضای پناهندگی در ایالات متحده کرد.

قربانی حمله پهباد

هفتم سپتامبر ۲۰۱۳

کپی رایت عکس BBC

عایشه کودک ۴ ساله براثر حمله یک پهباد آمریکایی در شرق افغانستان تمام خانواده‌اش را از دست داد و جراحاتی را متحمل شد که زندگی‌اش را تغییر داد. داستان او زمانی به عناوین جهانی تبدیل شد که حامد کرزی، رئیس جمهوری وقت افغانستان زمینه انتقال او را برای مداوا به آمریکا فراهم کرد.

زجرکش کردن فرخنده

نوزدهم مارس ۲۰۱۵

کپی رایت عکس Getty Images

فرخنده ملک‌زاده، ۲۷ ساله فارغ التحصیل شرعیات در معرض عموم بعد از اتهام نادرست سوزاندن قرآن توسط جمعیت مهاجم در کابل زجرکش شد. این کشتار وحشیانه باعث اعتراض گسترده زنان در سراسر افغانستان شد.

زنان کوهنورد قله ۱۶ هزارپایی را فتح کردند

هجدهم اوت ۲۰۱۵

کپی رایت عکس Ascend

گروهی از کوهنوردان جوان اولین زنان کوهنورد افغان شدند که قله‌های بی‌نام را در ۱۶ هزار فوت در منطقه کوهستانی ولایت پنجشیر فتح کردند.

مورد رضاگل که خشونت خانوادگی را نشان می‌دهد

بیست و دوم ژانویه ۲۰۱۶

کپی رایت عکس Getty Images

رضا گل، زن جوان افغان از ولایت فاریاب که شوهرش بینی‌اش را بریده به بی‌بی‌سی از آزارهایی می‌گوید که در سال‌های پس از ازدواج در سن ۱۵ سالگی کشید. داستان او که مرتبا لت و کوب شده، بسته شده و گرسنگی داده شده، روزنه‌ای است که سطوح عظیم خشونت خانگی در افغانستان را روشن می‌کند.

رویاهای افغان’ برنز گرفت’

هیجدهم ژوئن ۲۰۱۷

کپی رایت عکس Getty Images

تیم روباتیک دختران افغان در اولین رقابت جهانی در سال ۲۰۱۷ در واشنگتن جایزه گرفت. آنها بار دیگر در ۲۰۲۰ سرخط خبرها شدند، زمانی که از پرزه‌جات ماشین، دستگاه تنفس مصنوعی را برای مبارزه با بحران بیماران کووید-۱۹ در کشورشان  ساختند.

جوانترین شهردار زن روی کار می‌آید

بیست و ششم فوریه ۲۰۱۹

کپی رایت عکس Getty Images

ظریفه غفاری، فعال حقوق زنان و کارآفرین افغان جوانترین زن شهردار در سن ۲۶ سالگی شد، که مسئولیت شهرداری میدان شهر ، مرکز ولایت وردک را گرفت.

حمله به زایشگاه غرب کابل

دوازدهم مه ۲۰۲۰

کپی رایت عکس Getty Images

بیست و چهار زن، کودک و نوزاد در حمله افراد مسلح به بخش زایمان در بیمارستان دشت برچی در غرب کابل کشته شدند، حمله‌ای که عمدا قربانیانی را انتخاب کرد که سبب بیشترین تشویش عمومی در افغانستان شود.

ملالی میوند ترور شد

دهم دسامبر ۲۰۲۰

کپی رایت عکس Getty Images

ملالی میوند، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان به ضرب گلوله در شرق افغانستان کشته شد، آخرین مورد در یک سری قتل‌های هدفمند که مناطق شهری را وحشت‌زده کرد.

در حمله به مکتب دخترانه ده‌ها تن کشته شدند

نهم مه ۲۰۲۱

کپی رایت عکس Getty Images

انفجار در نزدیک مدرسه دخترانه در کابل، پایتخت افغانستان دستکم ۵۰ کشته و بیش از ۱۰۰ زخمی به‌جا گذاشت. این حمله بخشی از حملاتی بود که اقلیت هزاره‌ها را در افغانستان هدف قرار داده است.

جنگ افغانستان؛ توقف فعالیت برخی از بازرگانان زن و نگاهی به ۲۰سال پیشرفت و عقبگرد زنان

 

افغانستان، زنان تجارت پیشه،

منبع تصویر،AFP

اتاق تجارت و صنایع زنان افغانستان می‌گوید که ناامنی‌های اخیردر این کشور به شدت کار و بار زنان بازرگان را متاثر ساخته است.

مسئولان این اداره می‌گویند در شماری از ولایت‌های افغانستان فعالیت زنان بازرگان افغان متوقف شده است.

سال گذشته وزارت اقتصاد افغانستان اعلام کرده بود که شرکت‌های تجارتی که مدیران و مالکان آن زن هستند، افزایش یافته و رقم زنانی که در این کشور کسب و کار کوچک و بزرگ دارند، حدود ۵۴هزار نفر اعلام شده بود.

به گفته این وزارت، زنان تجارت‌پیشه بیشتر در بخش‌های تولیدی، تهیه پوشاک، فرآوری مواد غذایی، تهیه و فروش محصولات کشاورزی و سایر موارد خدماتی مشغول کارهستند.

نان تجارت‌پیشه می‌گویند که در کنار مشکلات اجتماعی و امنیتی، عدم دسترسی به سرمایه‌گذاری و نبود بازار مناسب برای تولیدات داخلی از مشکلات عمده آن‌ها بوده است.

بسیاری از زنان با توجه به جنگ جاری و بحران سیاسی این کشور، می‌گویند نگرانند این که اگر طالبان قدرت را به دست بگیرند چه آینده‌ای برای آن‌ها و سرمایه‌های شان رقم خواهد خورد.

در زمان حاکمیت طالبان زنان اجازه کار و تحصیل و حتا بیرون شدن از خانه بدون همراه مرد را نداشتند.

امروز نیز نشستی با حضور جمعی از زنان و جوانان در کابل راه اندازی شده بود که در آن از وضعیت کنونی جنگ گفته شد و اشتراک کنندگان خواهان پایان جنگ و تامین صلح در این کشور شدند.

حلیمه صدف، نماینده جوزجان در مجلس نمایندگان در این نشست گفت که تنها در یک هفته گذشته در نتیجه درگیری‌ها در ولایت او دوصد غیرنظامی از جمله زنان و کودکان کشته شدند.

او از حکومت به دلیل ضعف در مدیریت جنگ شدیدا انتقاد کرد و از همه مردم خواهان ایستادگی در مقابل طالبان شد.

او از موارد نقض حقوق بشر به خصوص "جنایات در مقابل زنان" در مناطقی که به دست طالبان افتاده، یاد کرد و از سران سیاسی خواست اختلافات را کنار گذاشته و با هم متحد شوند.

خانم صدف همچنین از طالبان خواست که "اگر واقعا افغان هستند دست از جنگ بکشند و برای نجات ملت که قربانی اصلی جنگ هستند، به صلح بپیوندند."

حقوق زنان در افغانستان - ۲۰ سال  پیشرفت و عقبگرد

اولین وزیر امور زنان

پنجم دسامبر ۲۰۰۱

کپی رایت عکس GETTY

سیما سمر اولین وزیر امور زنان پس از طالبان در  دولت موقت شد، که براساس کنفرانس بن ۲۰۰۱ تاسیس شد. حالا بیست سال بعد فعالان هشدار می‌دهند که یکبار دیگر زنان افغان، حقوق‌شان، از جمله دسترسی به خدمات بهداشتی به ویژه پس از خروج نیروهای آمریکایی در خطر قرار دارد.

خانه امن زنان

۲۰۰۳

کپی رایت عکس Leslie Knott, Women for Afghan Women

اولین خانه امن زنان در افغانستان از سوی “مرکز توسعه مهارت‌های زنان افغان" در کابل ساخته شد که رئیس آن ماری اکرمی بود. از آن زمان تاکنون چندین پناهگاه دیگر از سوی سازمان‌های غیردولتی مثل سازمان "زنان برای زنان” ساخته شد تا برای زنان و دخترانی که تهدید شده‌اند یا هم آزار دیده‌اند، خانه امنی فراهم شود.

زنان در المیک آتن رقابت می‌کنند

سیزدهم آگوست/اوت ۲۰۰۴

کپی رایت عکس GETTY

فریبا رضایی، جودوکار و روبینا جلالی، دونده صد متر اولین زنان افغان بودند که به نمایندگی از کشورشان در مسابقات المپیک در آتن ۲۰۰۴ شرکت کردند.

اولین والی زن

نهم ژوئن ۲۰۰۵

کپی رایت عکس GETTY

حبیبه سرابی، متخصص خون، مربی و فعال مدنی والی ولایت بامیان شد، اولین زنی که به عنوان والی یک ولایت در افغانستان تعیین شد.

اسیدپاشی

دوازدهم نوامبر ۲۰۰۸

کپی رایت عکس GETTY

مهاجمان، احتمالا مخالف آموزش دختران، به صورت پانزده دختر دانش آموز افغان در شهر قندهار در جنوب اسید پاشیدند. یکی از قربانیان در آن زمان به بی‌بی‌سی گفت: “ما می‌خواهیم درس بخوانیم، اما دولت کمکی به ما نمی‌کند.” گروه طالبان دست داشتن در این عمل را رد کرد.

قانون منع خشونت علیه زنان با حکم رئیس جمهور تایید شد

بیستم ژوئیه ۲۰۰۹

کپی رایت عکس Getty Images

رئیس جمهور حامد کرزی، با وجودی انتقادات سیاستمداران و روحانیون محافظه‌کار، قانون منع خشونت علیه زنان را در افغانستان با فرمان تقنینی تایید می‌کند. این قانون مجازات تعرض به زنان را سه تا پنج سال زندان تعیین کرده و برای اولین بار ازدواج کودکان را در افغانستان جرم می‌داند. وقتی این قانون چهار سال بعد به پارلمان رفت، نمایندگان مجلس آن را تایید نکردند و آن را “بی‌خدایی” و علیه شریعت خواندند. زنان از ترس اینکه مبدا این قانون بدون تصویب مجلس از میان برداشته شود، دست به اعتراض زدند.

زنان نامزد شورای ولایتی شدند

بیستم اوت ۲۰۰۹

کپی رایت عکس BBC

اکمینه یکی از ۳۵۰ زنی است که در انتخابات شورای ولایتی رقابت کرد. او به خاطر انتخاب لباس، پوشیدن لباس سنتی شلوار گشاد و پیراهن بلند مردانه افغانی برجسته است. در یک جامعه محافظه‌کار زنان ممکن است به خاطر نادیده گرفتن سنت‌ها هدف قرار بگیرند

اولین خلبان نیروی هوایی

چهاردهم مه ۲۰۱۲

کپی رایت عکس Getty Images

نیلوفر رحمانی، ۲۳ ساله، اولین فارغ التحصیل خلبان زن در افغانستان که در نیروهای هوایی پس از سقوط طالبان خدمت می‌کند. او تهدیدها علیه خودش و خانواده‌اش را نادیده می‌گیرد. اما در سال ۲۰۱۸ تقاضای پناهندگی در ایالات متحده کرد.

قربانی حمله پهباد

هفتم سپتامبر ۲۰۱۳

کپی رایت عکس BBC

عایشه کودک ۴ ساله براثر حمله یک پهباد آمریکایی در شرق افغانستان تمام خانواده‌اش را از دست داد و جراحاتی را متحمل شد که زندگی‌اش را تغییر داد. داستان او زمانی به عناوین جهانی تبدیل شد که حامد کرزی، رئیس جمهوری وقت افغانستان زمینه انتقال او را برای مداوا به آمریکا فراهم کرد.

زجرکش کردن فرخنده

نوزدهم مارس ۲۰۱۵

کپی رایت عکس Getty Images

فرخنده ملک‌زاده، ۲۷ ساله فارغ التحصیل شرعیات در معرض عموم بعد از اتهام نادرست سوزاندن قرآن توسط جمعیت مهاجم در کابل زجرکش شد. این کشتار وحشیانه باعث اعتراض گسترده زنان در سراسر افغانستان شد.

زنان کوهنورد قله ۱۶ هزارپایی را فتح کردند

هجدهم اوت ۲۰۱۵

کپی رایت عکس Ascend

گروهی از کوهنوردان جوان اولین زنان کوهنورد افغان شدند که قله‌های بی‌نام را در ۱۶ هزار فوت در منطقه کوهستانی ولایت پنجشیر فتح کردند.

مورد رضاگل که خشونت خانوادگی را نشان می‌دهد

بیست و دوم ژانویه ۲۰۱۶

کپی رایت عکس Getty Images

رضا گل، زن جوان افغان از ولایت فاریاب که شوهرش بینی‌اش را بریده به بی‌بی‌سی از آزارهایی می‌گوید که در سال‌های پس از ازدواج در سن ۱۵ سالگی کشید. داستان او که مرتبا لت و کوب شده، بسته شده و گرسنگی داده شده، روزنه‌ای است که سطوح عظیم خشونت خانگی در افغانستان را روشن می‌کند.

رویاهای افغان’ برنز گرفت’

هیجدهم ژوئن ۲۰۱۷

کپی رایت عکس Getty Images

تیم روباتیک دختران افغان در اولین رقابت جهانی در سال ۲۰۱۷ در واشنگتن جایزه گرفت. آنها بار دیگر در ۲۰۲۰ سرخط خبرها شدند، زمانی که از پرزه‌جات ماشین، دستگاه تنفس مصنوعی را برای مبارزه با بحران بیماران کووید-۱۹ در کشورشان  ساختند.

جوانترین شهردار زن روی کار می‌آید

بیست و ششم فوریه ۲۰۱۹

کپی رایت عکس Getty Images

ظریفه غفاری، فعال حقوق زنان و کارآفرین افغان جوانترین زن شهردار در سن ۲۶ سالگی شد، که مسئولیت شهرداری میدان شهر ، مرکز ولایت وردک را گرفت.

حمله به زایشگاه غرب کابل

دوازدهم مه ۲۰۲۰

کپی رایت عکس Getty Images

بیست و چهار زن، کودک و نوزاد در حمله افراد مسلح به بخش زایمان در بیمارستان دشت برچی در غرب کابل کشته شدند، حمله‌ای که عمدا قربانیانی را انتخاب کرد که سبب بیشترین تشویش عمومی در افغانستان شود.

ملالی میوند ترور شد

دهم دسامبر ۲۰۲۰

کپی رایت عکس Getty Images

ملالی میوند، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان به ضرب گلوله در شرق افغانستان کشته شد، آخرین مورد در یک سری قتل‌های هدفمند که مناطق شهری را وحشت‌زده کرد.

در حمله به مکتب دخترانه ده‌ها تن کشته شدند

نهم مه ۲۰۲۱

کپی رایت عکس Getty Images

انفجار در نزدیک مدرسه دخترانه در کابل، پایتخت افغانستان دستکم ۵۰ کشته و بیش از ۱۰۰ زخمی به‌جا گذاشت. این حمله بخشی از حملاتی بود که اقلیت هزاره‌ها را در افغانستان هدف قرار داده است.

سیما سمر: خشونت علیه زنان و کودکان در افغانستان «زننده‌تر» است

 

#کودک‌خبر، کابل: داکتر سیما سمر وزیر دولت در امور حقوق بشر، فقر اقتصادی شماری از زیادی خانواده‌ها را از عامل عمده‌ی خشونت علیه زنان و کودکان در کشور توصیف کرده می‌گوید نوع خشونت‌ها علیه زنان و کودکان در افغانستان در مقایسه با خیلی از کشورهای دیگر «زننده‌تر» و جدی‌تر است.

خانم سمر که در آغاز کنفرانس سه روزه سارنوالان اداراه مربوط به منع خشونت علیه زنان و کودکان صحبت می‌کرد، گفت که خشونت علیه زنان و کودکان در تمام کشورها وجود دارد، اما این مشکل در افغانستان، زننده‌تر و جدی‌تر است.

وزیر دولت در امور حقوق بشر، می‌گوید که خشونت علیه زنان و کودکان در خانواده‌های فقیر بیشتر رایج است. سیما سمر تاکید دارد که زمینه‌سازی برای دسترسی کودکانِ مربوط به خانواده‌های فقیر به تعلیم‌وتربیه و هم‌چنین مساعد ساختن زمینه‌ی برای خانواده‌های فقیر به خدمات صحی و رفاهی، می‌‌تواند میزان خشونت‌ها علیه زنان و کودکان را در کشور پایین بیاورد. او گفت که رسیدن به این اهداف نیازمند آگاهی‌دهی بیشتر است.

در همین‌حال، نورحبیب جلال معاون اداره لوی سارنوالی نیز، می‌گوید که جلوگیری از خشونت‌ها علیه زنان و کودکان، نیازمند بسترسازی است. به گفته آقای جلال، ایجاد رویه‌ی واحد کاری، یکی از زمینه‌هایی است که می‌‌تواند به کاهش خشونت‌ها علیه زنان و کودکان در کشور کمک کند. براساس گزارش اداره لوی سارنوالی، آقای جلال گفت: «در حال حاضر سارنوالان زن در سراسر کشور با جرأت و متانت برای احقاق حقوق شهروندان به ویژه زنان و کودکان و تطبیق قانون در برابر ناملایمات و نابرابری‌های موجود مبارزه می‌کنند.» وی‌ هم‌چنین تاکید کرد:‌ «سارنولان منع خشونت علیه زنان و کودکان افزون بر مبارزه با خشونت، باید برای کاهش خشونت از طریق اجراآت و آگاهی‌دهی تلاش کنند.»

زن شجاع افغانستان برترین تیرانداز شد


نظامی شدن و حضور در صف نیروهای مسلح آرزویی است که بسیاری از کودکی در سر می‌پرورانند، اما راه رسیدن به آن و حضور در نظام آسان نیست و دشواری‌های خاص خودش را دارد.

این راه سخت‌تر هم می‌شود اگر فردی که می‌خواهد نظامی شود زن باشد. طی سال‌های پسین و با تشکیل ارتش نوین در افغانستان برخی زنان لباس رزم برتن کرده و جذب نیروهای امنیتی شدند که هر کدام از آنان خاطرات و قصه‌های شنیدنی از سرگذشت‌شان دارند.

جگرن زهراگل پوپل، افسر ارتش ملی افغانستان نیز از کودکی علاقه داشت لباس نظامی برتن کند و جذب نیروهای مسلح کشور شود. او پس از اتمام دوره مکتب، رشته زراعت را خواند و هم‌واره به آرزویی که در سر داشت نیز فکر می‌کرد.

پس از پایان دانشگاه تصمیم گرفت وارد ارتش شود، اما پدرش که خود نظامی بود و مشکلات نظامیان را به خوبی می‌دانست، مخالف حضور دخترش در ارتش بود.

زهراگل برای پیوستن به ارتش و مبارزه با دشمنان وطن، ابتدا مبارزه با خانواده‌اش را آغاز کرد و باوجود مخالفت پدر برای فراگیری دانش نظامی هرات را به مقصد کابل ترک کرد.

او پس از چند سال حضور در صف نظامیان کشور به تازه‌گی در یک دوره آموزش نظامی در کشور هند اشتراک و در میان ۸۰ شرکت‌کننده هندی و افغان مقام اول را کسب کرد.

زهراگل به پاس شجاعت و تعهد در اجرای وظیفه مدال دولتی «ملالی» را از سوی رییس جمهور غنی دریافت کرد و چندی پیش برخی فعالان مدنی هرات نشان زن شجاع افغانستان را به او اهدا کردند. 

از دید خانم پوپل ارتش کشور هند بسیاری قوی و با نظم است و او آرزو دارد روزی اردوی ملی افغانستان نیز مانند هند مجهز و قوی شود.

رویای نظامی شدن

در دنیای کودکی وقتی آن‌قدر بزرگ شده بود که خوب‌وبد را از هم تشخیص می‌داد در ذهنش آینده را ترسیم می‌کرد. درست زمانی که در افغانستان زنان بدون محرم شرعی حق بیرون شدن از خانه را نداشتند.

زهراگل وقتی چند زن را با لباس نظامی در تلویزیون تماشا کرد ناخواسته احساس کرد می‌خواهد در آینده نظامی شود و به صف نیروهای مسلح کشور یک‌جا شود.

سال‌ها گذشت و زهراگل کوچک با آرزوی نظامی شدن قد کشید و بزرگ شد. پس از پایان دوره مکتب در آزمون سرنوشت‌ساز کانکور اشتراک به رشته زراعت کامیاب شد. به خواست خانواده وارد دانشگاه شد و چهارسال دوره لیسانس هم گذشت.

سرانجام نخستین گام را برای رسیدن به آرزویش برداشت و خواست در آزمون افسری ارتش در هرات اشتراک کند، اما حالا راه رسیدن او به رویایش خیلی دشوار شده بود و او وظیفه نگه‌داری و بزرگ کردن کودک خردسالش را به عهده داشت.

زهراگل به فرماندهی جلب‌وجذب ارتش در هرات رفت و فرم‌های آزمون افسری را دریافت کرد، وقتی وارد محل برگزاری آزمون افسری شد هیچ زن دیگری حضور نداشت و او برای راه‌یابی به ارتش باید با صدها اشتراک‌کننده مرد رقابت می‌کرد.

پس از چند روز نتایج آزمون مشخص شد و یکی از افسران وزارت دفاع ملی از کابل به او تلفن کرد و گفت در آزمون کامیاب شده و باید برای فراگیری آموزش‌های نظامی به دانشگاه نظامی «مارشال فهیم» در کابل حاضر شود.

زهراگل در حالت دشواری قرار گرفته بود، از یک طرف پس از سال‌ها به آرزوی دیرینه‌اش رسیده بود و می‌توانست افسر ارتش شود، اما از سوی دیگر دل‌کندن از پسرش بسیار دشوار بود و باید میان تحمل دوری فرزند و خانواده و دست‌کشیدن از رویای افسر شدن یکی را انتخاب می‌کرد.

مخالفت پدر و پشتی‌بانی شوهر

وارد شدن به ارتش و فعالیت نظامی دشواری خاص خود را دارد و شاید کم‌تر پدر و مادر باشد که با حضور فرزندش در صف نیروهای نظامی موافقت کند. پدر زهراگل که خودش نظامی بود و مشکلات افراد نظامی را بهتر از کسی می‌دانست مخالف حضور دخترش در نظام بود.

او به دخترش تأکید می‌کرد که فضای نظامی بسیار دشوار است و این دشواری برای زنان چند برابر مردان است. جدای از این خطر کشته‌شدن هم‌واره نظامیان را تهدید می‌کند و این تهدید در کشوری که درگیر جنگ باشد به مراتب بیش‌تر است.

در حالی که پدر زهراگل مخالف حضورش در نظام بود، اما شوهرش سهراب، که او هم نظامی و عضو ارتش ملی بود از رفتن خانمش به صف نیروهای امنیتی پشتی‌بانی می‌کرد.

سهراب وقتی همکار پدر زهراگل بود با او آشنا و این آشنایی سرانجام به ازدواج ختم شد. حمایت سهراب قوت قلب زهراگل شد و او در نهایت تصمیم گرفت پسر کوچکش را نزد مادرش بگذارد و برای سپری کردن آموزش‌های نظامی راهی دانشگاه نظامی مارشال فهیم در کابل شود.

پس از حضور در کابل باید از میان مسلک‌های نظامی یکی از انتخاب می‌کرد تا آموزش‌های خاص همان مسلک را فرا گیرد. او از میان چند مسلک نظامی مسلک «پیاده» را انتخاب کرد که در مقایسه با مسلک‌های دیگر دشواری بیش‌تری دارد.

سرانجام پس از سال‌ها انتظار، زهراگل خود را در یک قدمی رویای کودکی‌اش احساس می‌کرد و خود را در جمع نظامیان ارتش افغانستان می‌دید. آموزش‌های نظامی را آموخت و با اتمام دوره افسری در وزارت دفاع ملی مشغول کار شد.

وقتی پس از پایان دوره آموزشی برای اولین‌بار با گذشت چند ماه به هرات آمد پدرش نخستین فردی بود که به میدان هوایی حاضر شد و با دسته‌ای گل افسر شدن دخترش را تبریک گفت.

مقام اول در نشان‌زنی 

در دانشگاه نظامی مارشال فهیم وقتی زهراگل برای نخستین‌بار لباس نظامی برتن کرد حس عجیبی داشت و ناخودآگاه اشک از چشمانش جاری شد. زهراگل به تازه‌گی برای فراگیری آموزش‌های نظامی از میان ده‌ها افسر ارتش در غرب کشور انتخاب و راهی کشور هند شد.

در شهر «چنای» واقع در ایالت «تامیل نادو» در مرکز آموزشی ارتش هند در کنار ۸۰ اشتراک‌کننده از کشورهای هند و افغانستان سرگرم فراگیری آموزش‌های پیش‌رفته نظامی شد.

نظم مثال‌زدنی و اجرای دقیق قوانین نظامی نخستین تفاوت آشکار میان ارتش هند و افغانستان بود که از بدو ورود اشتراک‌کننده‌گان افغان به مرکز آموزشی ارتش هند احساس می‌شد.

از دید زهراگل نظامیان هندی احترام خاصی به نظامیان مافوق خودشان دارند و دست‌یافتن به درجه‌های نظامی در این کشور مانند افغانستان آسان نیست.

مدرّسان هندی برای ۴۰ اشتراک‌کننده افغان و ۴۰ اشتراک‌کننده هندی آموزش فنون نظامی را آغاز کردند و در نهایت برای مشخص شدن مهارت اشتراک‌کننده‌گان آزمون نهایی برگزار شد.

نتیجه‌ی آزمون شگفتی بسیاری را به همراه داشت، در میان ۸۰ اشتراک‌کننده زهراگل موفق شده بود مقام نخست را کسب کند و این برای رسانه‌های هندی خبری جالب بود و ده‌ها خبرنگار برای پوشش آن در مرکز آموزشی ارتش هند صف کشیدند.

زهراگل که پیش از این مدال دولتی «ملالی» را از سوی رییس جمهور افغانستان دریافت کرده بود، این افتخار را هم به دفتر خاطراتش افزود و با روحیه بیش‌تر برای خدمت به ارتش افغانستان هند را ترک کرد و راه افغانستان را پیش گرفت.

مشکلات زنان نظامی

اجرای وظایف گوناگون برای زنان در افغانستان دشوار است. با وجود امنیت شکننده و جو سنتی حاکم بر جامعه زنان نظامی برای پیش‌برد وظایف‌شان مشکلات زیادی را تحمل می‌کنند.

خانم پوپل از چالش‌های زنان نظامی سخن می‌گوید و این‌که خود او به دلیل مشکلات امنیتی با یک دنیا نگرانی از خانه خارج می‌شود و با آن‌که آرزو دارد با لباس نظامی در شهر رفت‌وآمد تهدیدهای امنیتی این اجازه را به او نمی‌دهد.

چندی پیش طالبان با نشر عکس‌های جگرن زهراگل در یکی از حساب‌های کاربری «فیس‌بوک» خود او  را تهدید کردند، این خبر بیش‌تر از همه برای سهراب همسر زهراگل نگران‌کننده بود.

خانم پوپل می‌گوید بسیاری از زنان نظامی به خاطر ترس از تهدیدهای امنیتی نمی‌توانند با لباس نظامی در شهر ظاهر شوند و هویت خود را پنهان می‌کنند.

اجرای وظیفه هم برای زنان خیلی دشوارتر از مردان است، زهراگل برای اجرای وظیفه چندی پیش به ولایت فراه اعزام و مجبور شد کودک هفت ساله‌اش را هم با خود برای دو ماه به لوای ارتش در فراه ببرد.

اجرای وظیفه در فراه چنان دشوار بود که برخی همکاران او پیشنهاد کردند به دلیل تهدیدهای امنیتی به جای خانم پوپل حاضر اند به این ولایت بروند، اما زهراگل خودش شخصاً راهی فراه شد و دو ماه وظیفه اجرا کرد.

زهراگل که خودش زمانی برای تشویق دختران جوان برای پیوستن به صف ارتش با لباس نظامی به مکتب‌های دخترانه می‌رفت و سخن‌رانی می‌کرد، حالا الگویی برای زنانی بدل شده که رویای راه‌یابی به ارتش را دارند.

او باور دارد هنوز به بخش بزرگی از آرزوهایش نرسیده و می‌خواهد روزی فرمانده «کندک» و «لوای» ارتش شود و صدها نظامی زیر فرمانش برای تامین امنیت مردم تلاش کنند.

از دید زهراگل دوره سیاه طالبان و خوردن شلاق بر فرق زنان نباید تکرار شود و زنانی که در صف نیروهای امنیتی کشور فعالیت می‌کنند اجازه نمی‌دهند سیاهی دوران طالبانی باری دیگر فضای کشور را فرا گیرد.

تدوین خبر در صفحه : گیسو حیدری

منبع : 8 صبح

ژانویه 5, 2020

الفبای زنانگی! / خلاصه ای جالب از آداب شوهر داری


الفبای زنانگی! / خلاصه ای جالب از آداب شوهر داری

شوهر داری آدابی دارد. فوت و فنها، و باید و نبایدهایی دارد که از قدیم مادران سعی می کردند آن را به دختران خود بیاموزند تا ایشان را با رعایت آن آداب خوشبخت کنند. زیرا زنان همواره این نکته را درک کرده اند که سعادتشان بستگی به میزان مطلوبیت و محبوبیتشان در خانه ی شوهر دارد. این قانونی نیست که با گذر از مرحله سنتی به مرحله مدرنیته تغییر کرده باشد. تا بوده همین بوده تا هست همین باشد.

البته این آداب در زعم هر کسی می تواند با دیگری فرق داشته باشد . اما با این وجود، امری نسبی و سلیقه ای نیست. بلکه درست و غلطی دارد که در کتابهای اخلاقی و کتب دینی به آن اشاره شده است.


اگر بخواهیم اهم آداب شوهر داری را خلاصه کنیم به شرح زیر در خواهد آمد:

مردها هم مثل زنان به محبت احتیاج دارند: هر چند طور دیگری تظاهر کنند! اما شکل محبت به مردها با شکل محبت به زنها تا حدودی متفاوت است. مردها دوست دارند خدماتی را که به همسرانشان ارائه می کنند دیده شود و به خاطر آن مورد قدردانی و تحسین واقع شوند. وقتی مردی احساس کند ارزش او آنطور که هست درک نشده ،از زندگی فاصله می گیرد اگر چه این فاصله فقط عاطفی باشد.

هر مردی در زندگی با زنان به دنبال آرامش است: لذا الفبای آداب شوهر داری ، فراهم کردن شرایطی است که آرامش را به وجود آورد مثل خوشرویی .

پیامبر اکرم (ص) می فرمایند : برای زن روا نیست که خشمگینانه به شوهرش بنگرد.( وسائل الشیعه ج ٢٠)

تهیه ی غذایی مطلوب ، برخورد شایسته در هنگام ورود مرد، پرهیز از بدکلامی و نشان دادن نارضایتی، و براوردن میل جنسی وی مطابق میلش : یعنی تمام آرامش مورد نیاز مرد.

چنانچه زنی این چیز ها را رعایت کرد حتی اگر محبوب مرد نباشد باز هم خوشبخت خواهد شد. زیرا مردها در دراز مدت ارزش داشتن چنین جای دنجی را درک خواهند کرد و آن را به هر جای دیگری در این دنیا ترجیح خواهند داد. لذا یکی از راههای برگرداندن مردها به زندگی فراهم کردن همین آرامش است اما انجام این کارهای به ظاهر ساده برای زنی که خودش آرامش ندارد بسیار سخت خواهد بود.

هر زنی باید این توانایی را داشته باشد که عشق و محبت اولیه را زنده نگه دارد و آن را با بدرفتاری از بین نبرد: مخالفت و جدل کردن، محبت زداست. از بین رفتن محبت بین زن و شوهرها بیش از آنکه به ضرر مردها باشد به ضرر زنهاست. به همین جهت زنان ملزم به رعایت بیشتری هستند. زن زیرک، زنی است که عشق و محبت همسرش را فدای کاسه و کوزه ی زندگی نکند و قدر محبت را بداند. اگر می خواهید میزان زنانگی یک زن را درک کنید ببینید در زندگی او رعایت چه چیزی در اولویت است. زنی که رعایت نظافت، تجملات زندگی، و ... را در اولویت قرار دهد زندگی را می بازد.

زیرکی از آداب طلایی در شوهر داری است: همین زیرکی گاهی باعث می شود، خانم از یک خواسته ی خود بگذرد تا به نتیجه ی بهتری در دراز مدت برسد. مثلا چنانچه مردی با همسرش برای به کرسی نشاندن حرف خود درافتاد، زیرکی آن است که زن بگذارد او برنده شود. احساس بازنده بودن و شکست خوردن برای تمام مردان تلخ و تحریک کننده است. مردی که با همسرش در می افتد و او را مثل مردها سخت و مقاوم می یابد تا زمانی که بر وی غلبه نکند، محبت و دلسوزی خودرا نسبت به او احساس نخواهد کرد. یک زن مجهز به سلاح عاطفه است اصلا نباید مردانه رفتار کند تا مثل یک مرد در دعوای مردانه با او سرسختانه رفتار شود.

هر زنی باید همسرش را به تمام نزدیکانش ترجیح دهد و مرد باید از این بابت مطمئن باشد. یکی از بدترین و غیر معقول ترین کاری که برخی از زنها انجام می دهند این است که همسرشان را در مقابل خانواده ی خود سرافکنده می کنند. این حق هر مردی است که همسرش او را قبول داشته باشد و از او حرف شنوی داشته باشد. هیچ گاه به صلاح زنان نیست که همسر خود را در مقابل خانواده خود قرار دهند و بدتر آنکه در این میدان به طرفداری از خانواده خود درآیند


اگر بخواهیم آداب شوهر داری را در یک جمله خلاصه کنیم باید بگوییم آداب شوهر داری یعنی رفتار کردن به میل و خواست شوهر تا حد ممکن ،زیرا قرار است محبت او نتیجه شود

چه بسا زنانی که به بهانه طلاق چنین کاری کرده اند اما بعدا از طلاق هم منصرف شده اند. تنها با این اقدامشان یک کدورت آزار دهنده باقی گذاشته اند. لذا اگر شرایطی پیش آمد که پدر و همسر یک زن در مقابل هم قرار گرفتند بهتر و منطقی تر این است که زن از همسرش حمایت کند.

هر زنی باید با آراستگی همیشه میل جنسی همسرش را نسبت به خودش زنده نگه دارد و نقش رضایت جنسی را در رضایت مرد از زندگی درک کند. این از حماقت است که یک زن بعد از چند سال زندگی ، چنان در بچه داری ، خانه داری، یا انجام کارهای شغلی گم شود که فرسنگها با دلبری و دلربایی فاصله پیدا کند. به هر حال این از مهمترین آداب شوهر داری است که با توجه به تفاوتهای مردان و زنان در ادراکهای عاطفی، جنسی و ... اهمیت آن بیشتر روشن خواهد شد.

در کلام آخر اگر بخواهیم آداب شوهر داری را در یک جمله خلاصه کنیم باید بگوییم آداب شوهر داری یعنی رفتار کردن به میل و خواست شوهر تا حد ممکن ،زیرا قرار است محبت او نتیجه شود. و اگر غیر از این منظور بود وضع فرق می کرد. مسلما چنانچه بخواهیم برای یک عمر محبوب کسی باشیم باید به خواست و رضایت او عمل کنیم.

گروهی معلوماتی این سایت

ثریا پرلیکا درگذشت

ثریا پرلیکا درگذشت دسامبر 21, 2019 ۸صبح، کابل: ثریا پرلیکا از فعالان حقوق زن و مدافع حقوق بشر جمعه‌شب گذشته (۲۹ قوس) به عمر ۷۵ ساله‌گی درگذشته است. طبق گزارش‌ها، او در سویس و در اثر بیماری سرطان درگذشته است. از ثریا پرلیکا به عنوان فعال حقوق زن و از بنیان‌گذاران جنبش حقوق بشری در افغانستان یاد می‌شود. او حدود چهاردهه در زمینه حقوق زنان فعالیت کرده است. خانم پرلیکا در ۱۳۲۳ در کابل زاده شد و تا سطح ماستری تحصیل کرده بود. او سند تحصیلی خود را تا مقطع لیسانس از دانشکده اقتصاد دانشگاه کابل و سند ماستری‌اش را از اوکراین به دست آورده بود. او در سال ۱۳۵۷ زمانی که رییس سازمان دموکراتیک زنان بود، یک سال و شش ماه زندان را نیز از سر گذرانده بود. او پس از آزادی از زندان به کارش به عنوان رییس سازمان دموکراتیک زنان ادامه داد. ثریا پرلیکا به عنوان رییس سازمان هلال احمر افغانستان نیز کار کرده بود و در این سمت در سال ۱۳۶۲ منصوب شد و تا سال ۱۳۷۱ باقی ماند. خانم پرلیکا موسس اتحادیه سراسری زنان افغان نیز بود. شبکه زنان افغان درگذشت خانم ثریا پرلیکا، رییس اتحادیه سراسری زنان را یک «ضایعه بزرگ» توصیف کرده است. این شبکه او را از اعضای ارشد شبکه زنان افغان یاد کرده است.